Afgelopen weekend was alweer de laatste GOW wedstrijd, maar niet getreurd, de MTB competitie gaat nog door tot eind februari. De competitie bestaat uit een aantal laagdrempelige mountainbikewedstrijden rondom de Veluwe. Je hebt alleen een basislidmaatschap nodig (gratis via KV) en een stuurbord om mee te doen aan een wedstrijd. Een groot voordeel: je hoeft niet van je fiets af te stappen voor stomme verhogingen of trappen. Kortom, zet je MTB (of crosser) nog niet terug in de hoek, maar pak nog een wedstrijdje mee!

Nunspeet, Lunteren en Apeldoorn staan nog op de kalender. Zelf heb ik, Susan, meegedaan aan de wedstrijd in Zutphen, Oldebroek en Harderwijk. Ook waren er wedstrijden in Soest en Loenen.

Zutphen

De MTB wedstrijd in Zutphen is op hetzelfde terrein als de GOW, alleen zijn de typische GOW elementen vervangen door MTB elementen. Zo ga je de trap niet op, maar af. Bij de MTB competitie zijn de deelnemers onderverdeeld in 12 categorieën. 1 t/m 7 is de jeugd, 8 t/m 11 zijn de heren in verschillende leeftijdscategorieën en categorie 12 zijn de dames. Bij de volwassenen start je met drie categorieën tegelijkertijd. Door de toenemende populariteit van de competitie startte ik met 35 dames en in totaal zo’n 140 MTB’ers op het parcours. Bij de dames was ook Lisa van de partij.

File rijden in Zutphen

Het parcours bestond uit veel klim, daal, draai en klim werk. Rechte stukken waren schaars, wat dit dan ook een best pittig parcours maakte. Met een wedstrijdconditie van 0,0 was het zwaar afzien! Door het overvolle parcours moest er veel ingehaald worden, ook op smalle stukken. Vaak ging dit goed en werd dit netjes aangekondigd (links langs of rechts langs), maar helaas zijn zowel Lisa en ik ook op minder nette manieren ingehaald. Hierdoor heb ik meerdere keren de grond mogen inspecteren…

Met een rampzalige wedstrijdconditie leken de 50 minuten + 1 ronde wel een eeuwigheid te duren. Met goede aanmoediging lang de kant de wedstrijd uit kunnen rijden. Lisa fietste naar een mooie 15e plek. Bij mij was er nog genoeg ruimte voor verbetering, zullen we maar zeggen. Deze kwam er zeker de daarop volgende wedstrijd: Oldebroek!

Oldebroek

Een mooi echt MTB parcours: singletrack door het bos, rockgarden, boomstammen, trappen, klimmen, dalen en bochten. Allemaal goed afgewisseld met rechte stukken tussendoor. Doordat het parcours minstens twee keer zo lang is en het rechte stukken bevat kon er veel beter ingehaald worden. Zo kon ik veel relaxter rijden en daadwerkelijk naar mijn tegenstanders toe rijden en overzicht houden over het parcours. Dit resulteerde uiteindelijk in een hoger plekje in het eindklassement.

Supergave afdaling

Ook Arnout reed mee, alleen dan vermomd in het geel-zwart. Op dit parcours reed bij met zijn MTB met een vaste voorvork. Hij werd 19e van de 36 mannen in zijn categorie. Een knappe plek tussen alle fanatieke MTB’ers. Er rijden namelijk ook MTB’ers mee, die gewoon op nationaal niveau kunnen meedraaien.

Arnout in de afdaling

Harderwijk

Na twee gemiste wedstrijden (Soest en Loenen) in de drukke december maand, was het in januari weer hoog tijd voor een MTB wedstrijdje. Dit keer in Harderwijk op een afwisselend parcours. Technisch bochtenwerk in het bos (inclusief boomwortels), een paar pittige klimmetjes, mooie afdalingen en wat stukken rechtuit. Waar Oldebroek uitblonk in de MTB elementen zoals een rockgarden en een trap, blonk Harderwijk uit in zijn fantastische vrijwilligers. Deze verdienen echt een pluim voor hun enthousiasme en aanmoedigingen! Dit zorgde voor een hele fijne sfeer.

Pittige klim

Ook hier leende het parcours zich goed voor inhalen en het toerijden naar tegenstanders. Op de rechte stukken konden er sprintjes getrokken worden, of kon er juist even bijgekomen worden van de meer intensieve stukken in het parcours. Bij deze wedstrijd merkte ik dat mijn wedstrijdconditie al iets beter was en het beter lukte om constante rondetijden te rijden. Erg leuk!

Technische stukken in het bos

Het allerleukste was het eindsprintje bij deze wedstrijd. Halverwege laatste ronde kon ik naar een tegenstander toe sprinten op een recht stukje. Helaas kon ik hem in de sprintjes daarna, er niet af rijden. De finish werd dus weer een spint. Eerst leek hij de eindsprint te gaan winnen, maar net iets voor de streep, kon ik nog met mijn wiel voor de zijne komen! Komt die kracht training en sprintjes tijdens de spinning in de winter toch nog goed van pas.

Meer informatie

De volgende wedstrijd is in Nunspeet. Als ik de verhalen en filmpjes mag geloven, is dit ook een erg mooi parcours. Daarna komt de mooiste en zwaarste van allemaal: Lunteren. Dit parcours ligt rondom de Goudsberg en is zeker de moeite waard. De afsluiter van de competitie is in Apeldoorn. Deze is meer toegankelijk als je nog geen wedstrijd ervaring hebt. Meer informatie vind je op de website of op de Facebookpagina. Ik ben zeker weer van de partij!