Een aantal weken geleden werden we benaderd voor het evenement die aan onze Wikipediapagina – en ook palmares – kan worden toegevoegd: het GNSK 2018. Met als resultaat: voor de dames een fantastische tweede plaats en op elk onderdeel als team in de top drie, voor de heren een zeer geslaagd weekend waarin feesten en fietsen perfect samengingen. Hier ging uiteraard het één en ander aan vooraf.
De voorbereiding
We nemen jullie mee terug in de tijd; daar waar het bouwen van de damesploeg van het GNSK 2018 begon met het enthousiasme van Fianna. Hoewel Klein Verzet voor een steeds groter deel bestaat uit dames – en zeker ook dames die (knetter) hard kunnen fietsen – was de ervaring verder nogal ver te zoeken. Een jaar geleden: waar Lisa zich beperkte tot de rol van QOM-hunter, had Annelotte net haar bolide aangeschaft en had Wilja toen nog geen racefiets aangeraakt. In de voorbereiding op het GNSK werden vele technieken en tactieken doorgenomen en ook de benen leken bij eenieder goed. De ploegenachtervolging werd meerdere malen geoefend, waarbij de puntjes op de i werden gezet met een bidonuitleg van Fianna en takken van Bas. Daarnaast werd er iets aan wedstrijdervaring opgedaan; door de één tijdens de studentecups, door de ander tijdens het UTK weg.
Dag 1: Ploegentijdrit en sprintcup
Toch gingen de KV dames en heren ontspannen op weg naar Wageningen, vastbesloten om er een top weekend van te maken. Daar waar de dames de insteek hadden van ‘we zien wel wat het wordt’, wilden de jongens zich graag meten met hun mede-studententeams uit de andere steden. Op dag 1 stonden de ploegentijdrit en de sprintcup op het programma. Allereerst de ploegentijdrit. De zenuwen bij de dames begonnen nu toch wel op te spelen. Na twee keer verkennen en het afspreken van een richtsnelheid werd de laatste hand gelegd aan de indeling: te denken aan de start, de bochtensnelheid en de definitieve volgorde. Ook moest al het overbodige – zoals zadeltasjes, pompjes, en fietsbellen – van de fiets worden gehaald, want ja, we waren groentjes maar swag gaat boven alles. En het resultaat mocht er wezen: met 39,4 km/h gemiddeld over bijna 20 km behaalden de dames een tweede plek. Bij de heren werd de streeftijd van 45 km/h nét niet gehaald, maar duidelijk was dat eenieder zijn uiterste best had gedaan.
Het tweede onderdeel van dag was de sprintcup. Bij de heren waren afgevaardigd: Koen van Lochem, Koen de Jong en Bas (als stand-in voor Daan). Helaas werden laatstgenoemden al snel uitgeschakeld, daar waar Koen van Lochem het nog een aantal keer mocht proberen. Bij de dames stonden Wilja, Annelotte en Lisa aan de start, allen uitgeschakeld door de winnares. En wat een resultaat: Wilja en Annelotte mochten de hooibalen betreden die als podium functioneerden. Daarmee was na dag 1 een eerste plaats in het klassement een feit!
Onder het genot van een geweldig grote portie herstelvoer – lees mini bakje – werden de resultaten van de dag doorgesproken. Conclusie: de jongens zouden die avond (vol) gaan feesten en zondag zien wat het wordt. Dat werd dan ook zeker gedaan, inclusief nachtelijk snack en (een beetje) hoofdpijn de volgende dag. De dames daarentegen moesten toch maar eens serieus plannen gaan smeden, want het podium was nu toch wel in zicht. Hoewel ze zeker present waren bij het feest werd de bierconsumptie ietwat gematigd.
Dag 2: tijdrit en koers op de Wageningse wielermuur
Op dag 2 stonden de dames weer helemaal startklaar – en zo goed als fris – voor de tijdrit. Op twee rondjes op de “Wageningse wielermuur” hebben Fianna, Annelotte en Lisa weer geknald, waarbij ze alle drie punten pakten voor het klassement. Maar waar de heren gebleven waren…? De jongens waren nergens te bekennen, ze hadden ietwat vertraging opgelopen zo bleek nadat de dames al binnen waren. Ondanks deze ‘valse start’ bleek bij de heren de bierconsumptie niet per se in de weg te staan, waarbij er een mooie dertiende plek werd behaald door Koen van Lochem.
Daarna was het tijd voor de koers, waarbij de dames hun podiumplek nog konden verliezen. Echter, zoals een dame van Tandje Hoger al had geconcludeerd na inspectie van de bovenbenen: de KV dames waren “beesten”. Na het initiatief van Fianna om een tactiek te bedenken en onder toeziend oog van ploegleider Bas werd het beslist: Fianna en Lisa zouden Annelotte afzetten onderaan ‘de muur’, waarna zij zou proberen weg te rijden. Zoals meestal niet het geval is bij snode plannen verliep deze tactiek beter dan verwacht!
Fianna wist in de eerste ronde met nog een andere renster een gaatje te pakken. Met Annelotte in Lisa’s wiel werd het naar voren rijden dus uitgesteld. Mercurius dichtte het gat, waarna Lisa (nog steeds met Annelotte in haar wiel) voorbij het peloton reed en Annelotte – zoals gepland – af kon zetten aan het begin van de klim. Helaas kreeg Annelotte geen gaatje, maar het peloton begon al snel te breken. Annelotte wist – nadat er al twee rensters waren ontsnapt – met een groepje weg te rijden. Lisa had steady het laatste wiel van de eerste groep van het peloton, waarbij ze renster die moesten lossen telkens net in kon halen. Fianna genoot zichtbaar in het groepje daarachter en Wilja belandde tussen deze groepen na een lange kopbeurt. Al met al: alle dames hadden opnieuw punten gehaald voor het klassement, met zelfs een vijfde plek voor Annelotte!
Bij de heren ging het er meteen hard op – zowel in de afdaling als bergop. In dit snelle peloton wisten Koen van Lochem en Jesse zich goed te handhaven, waarbij ze zelfs op kop zijn gespot. Onder de aanmoediging van de dames en andere heren kwamen zij dan ook voldaan – lees: moe – over de streep. Na de spannende prijsuitreiking bleek dat de dames, zoals gezegd, een fantastische tweede plek hebben behaald in het eindklassement. Nagenietend en na een avondmaal kon de reis naar het mooie Enschede weer beginnen.
Liefs Fianna, Wilja, Annelotte en Lisa
Foto’s door Susan Groenia