Na wat duurritten en trainingskoersen in het voorjaar, werd het seizoen weer (als vanouds) ingeluid met het KV trainingsweekend voor de wedstrijdrenners. In het laatste weekend van maart was het dan zover. Het weer was ons goed gezind dus op vrijdag gingen de meesten met de fiets naar de groepslocatie in Doorwerth. Daarnaast werden twee auto’s helemaal vol geladen met tassen, slaapzakken, en wat boodschappen. De WedCom had als locatie voor dit weekend een plek tussen de koeien uitgekozen en mochten we overnachten in een oude schuur. De schuur bestond uit een grote keuken, een enorme gemeenschappelijke ruimte, twee grote slaapzalen op de (hooi)zolder. Lekker veel ruimte, maar helaas niet echt geïsoleerd en best wel fris/koud zo nog in het voorjaar. Extra warme kleding en warme slaapzakken stonden alleen niet echt op de paklijst…
Nadat iedereen zijn slaapplek had uitgezocht en had gedoucht (warm of koud), konden de buiken gevuld worden met een goed bord pasta. ’s Avonds werd de wedstrijdspirit alvast getest met een potje regenwormen. Verschillende tactieken werden gespeeld zoals alles-of-niets, kans rekenen, stapelen of juist zo veel mogelijk wegkapen van de ander.
Zaterdag
Op zaterdag stond er een trainingsrit op het programma over de heuvels van Nijmegen en Arnhem. De zon was er al vroeg bij waardoor er al vrij snel kort-kort gefietst kon worden. Op de brug bij Nijmegen konden we extra genieten van het uitzicht, mede mogelijk gemaakt door een lekke band van Niels. Nadat iedereen over de klimmetjes bij Nijmegen en Groesbeek was gekomen, moesten we wel even goed doorrijden om op tijd bij het pontje te zijn, om de Rijn over te steken.
Na het pontje moesten we helaas afscheid nemen van Annelotte en Simon vanwege een kapotte kabel. Met de rest van de groep reden we verder naar Arnhem. Aan de voet van de Veluwezoom werd de groep opgesplitst in een snelle, hele snelle en super snelle groep. De Zypenberg, de Diepensteeg, de Holleweg, de Posbank en de Emma piramide zaten uiteraard allemaal in de route. Na al die kilometers en hoogtemeters was het tijd voor een pauze. Bij pannenkoekenhuis Strijland konden we genieten van een lekkere pannenkoek en een drankje. Het toetje bestond uit een aantal leuke klimmen op de terugweg naar huis zoals de Muur van de Arnhemse Allee, de Bosweg, de Zypendaalseweg, en de Italiaanseweg. Het resultaat van deze dag waren vele PR’s, gebruinde/rode lijntjes en gezichten, zware benen, een gerepareerde kabel, een afgebroken derailleurpad, een kapotte broek en flinke schaafwonden (na een asfaltinspectie).
Zondag
Op zondag stond de wekker vroeg, want het was tijd voor koers! De Omloop van Schoonderlogt stond op het programma. De elites en amateurs (heren) konden om 10.15u van start in het A peloton en de startlicentie (heren) en dames mochten om 10.16u van start in het B peloton. In beide groepen lag het tempo flink hoog en werd er regelmatig aangevallen. Dit resulteerde bij beide groepen in een kopgroep, maar uiteraard ook groepjes met geloste renners. De meeste KV’ers hielden netjes stand in het peloton en de anderen vermaakten zich in een waaier/groepje.
Helaas konden de KV’ers niet het podium bereiken, maar we konden wel juichen voor onze oud KV’er en secretaris 2017-2018: Koen van Lochem. Vermomd in het blauw van RETO kwam hij op ruime afstand van de anderen uit de kopgroep (van het B peloton) als eerste over de streep met de handen in de lucht.
Na de koers konden de ervaringen, frustraties en pijntjes met elkaar gedeeld worden op de terugweg naar Doorwerth. Moe, maar voldaan werd er nog lekker geluncht met uitsmijters, omeletten, kwark en alle andere etenswaren die nog op moesten voor vertrek. Aan alles komt uiteraard een eind dus na de grote schoonmaak en het inpakken van de auto’s, was het weer tijd om huiswaarts te gaan, terug naar Enschede. Al met al was het weer een geslaagd weekend! Op naar een mooi wedstrijdseizoen!