De hel van Petten was voor ons een geslaagd weekend vol sportief succes maar ook veel gezelligheid. Daan Loohuis doet hierbij verslag.

Vrijdag 25-05-2018

Eerst in de middag even een tentamen knallen en dan snel richting petten, Noord-Holland. Dat was het idee. Om daar in Petten te beginnen aan de driedaagse: DE HEL VAN PETTEN. Het tentamen zou uiterlijk tot 16:45 uur duren en de reistijd zou ongeveer 2,5/3 uur bedragen. Ik moest om 19:35 uur starten, dus dat zou krap gaan worden. Over het tentamen ga ik het nu niet verder hebben, laten we het erop houden dat ik 19:35 uur eenvoudig heb gehaald… Iedereen had mij geadviseerd om bovenlangs te rijden (via de Afsluitdijk), maar daar heb ik mij natuurlijk niks van aangetrokken als koppige IBA student. Uiteindelijk is mijn route via Amsterdam gegaan, de reis ging voorspoedig en er ontstond vooral file aan de tegenovergestelde richting.

Tijdrit

Ik kwam uiteindelijk om ongeveer 18:30/18:45 uur aan in Petten bij de camping waar ik de andere jongens van KV tegenkwam. Vanaf daar snel naar de start, omkleden en dan even inrijden. De voorbereidingen voor de TT waren allesbehalve goed. Ik had sinds 12 uur in de middag niks meer gegeten en voor de tijdrit snel iets naar binnen werken zat er ook niet meer in. Toch ging de tijdrit naar omstandigheden goed. Ik reed een mooie vlakke race qua snelheid en hartslag, dus ik was wel tevreden, voornamelijk omdat ik niet veel tijdritten heb gereden. Jesse Haaksman had in het begin van de tijdrit wat ketting problemen, maar reed al met al een goede tijdrit. Koen van Lochem was het snelst van de KV’ers en reed een mooie top 10 klassering. De rest van de KV’ers waren aardig tevreden. Na de tijdrit heeft Koen de Jong zijn kookkunsten nogmaals tevoren gehaald en schotelde ons een welverdiende pasta maaltijd voor. Na het eten was er nog een korte periode van rust voordat de bedden werden opgezocht. De Hel win je in bed.

Zaterdag 26-05-2018

Zaterdagochtend werd er om 10 uur ontbeten, vervolgens werd de groep opgesplitst, Koen van Lochem, Nick, Jesse H en ik hadden wel zin om even een rustig koffierondje te doen en Jesse R en Koen de Jong hadden studie verplichtingen en daarmee ook gelijk wat tijd om boodschappen te doen. Na een kopje koffie te hebben gedronken met uitzicht op zee was het na 20 kilometer tijd om te keren en zo de 40 kilometer losfietsen compleet te maken.

In de middag liet Koen de Jong wederom zijn kookkunsten zien want ’s avonds stond er een omloop van 80 kilometer op het programma, dus er moest goed gegeten worden. Om 16:30 uur vertrokken we naar het parcours voor een uitgebreide verkenning en tactiek bespreking. Dit kwam erop neer om zo min mogelijk mensen te laten wegrijden en/of meezitten.

De Omloop

De wedstrijd verliep vrij rustig. Aan het begin waren er meerdere wegrij pogingen die echter op niets uit liepen, mede door leden van KV. Er werd vaak aangevallen en vaak gestreden om premies en bonificatieseconden. Koen van Lochem had hier niet echt veel geluk bij, met een 6e en een 4e plek voor boni seconden. De KV’ers reden zeer sterk! Vaak zaten wij voorin. Wanneer er een groep van 2/3 man was weggereden besloten we om de KV-trein maar eens aan te slingeren. Na 1,5 ronde was het gat van 30 seconden weer dicht gereden. Na 7 ronden was het tijd voor de gedubbelde om de koerst te verlaten. Nieuwkomer Nick moest helaas uit de wedstrijd, na hard te hebben gestreden. Ook Jesse Rengers was gedubbeld door een lekke band helaas. Koen de Jong voelde zich oppermachtig, zijn benen waren goed. Hij reed samen met iemand anders weg uit het peloton, maar besloot al snel dat het hem niet hard genoeg ging. Hij zat al vrij snel alleen en met nog 2 ronden te gaan had hij een mooi gat. Koen van Lochem en ik zeiden tegen elkaar: “Wat doet Koen nou? Dat houdt hij niet vol”. Niets was minder maar, mede door het goede opstop werk van de rest van de ploeg werd Koen pas ½ ronde voor het einde bijgehaald. Toen Koen was teruggehaald kon de sprint beginnen. Jesse Haaksman en Koen van Lochem zaten goed van voren en daardoor wisten Koen van Lochem en Jesse Haaksman naar een verdienstelijke 9e en 14e plek te sprinten. Ik vind zelf dat ik de finale heb verpest, mede omdat ik weet dat er nog meer had ingezeten als ik meer van voren zat. Extra zuur is dat ik de rest van de wedstrijd wel goed van voren zat. Achja weer wat geleerd. Koen de Jong, Philip en ik zijn geëindigd in het 2de gedeelte van het peloton.

Na deze uitputting was het tijd voor een ijsje.

Dit is een van de betere foto’s van Jesse Rengers

Na de wedstrijd moest de honger gestild worden van de ploeg, dus werd er besloten om pannenkoeken te bakken, deze werden bereid door Jesse H en mijzelf. Ik kan jullie vertellen dat deze natuurlijk heerlijk smaakten. Na het eten werd er even opgeruimd en mocht volgens dagelijks protocol een aflevering ‘Brooklyn 99’ niet ontbreken. Na ‘a little bit of Netflix and chill’ werd al snel het bed opgezocht, omdat er de volgende dag weer gefietst moest worden om 13:00 uur voor de B-renners en 14:30 uur voor de A-renners.

Zondag 27-05-18

Op de laatste dag van de driedaagse stond het criterium op het programma. Omdat Koen de Jong precies 27ste stond en daar de scheiding was in het klassement mocht Koen de Jong starten in de groene leiderstrui. Koen van Lochem was de enige van de zevental KV’ers die mocht starten in het A-peloton, waarin hij 9e stond. Het criterium rondje bedroeg 1 kilometer met 2 scherpe bochten snel op elkaar volgend direct na de start en 2 makkelijkere bochten voor de finish. Jesse Haaksman had direct na de start weer last van ketting-problemen, waardoor hij een gaatje moest laten vallen. Jesse Rengers ging echter vrijwel direct in de aanval en kwam daardoor in een kopgroep, dit heeft hij de gehele wedstrijd volgehouden! Koen de Jong & ik zaten ook goed voorin en hadden besloten dat wij ons bezig zouden houden met het opstoppen en dichtrijden van gaatjes van aanvallers. Nick had last van de warmte en moest de strijdt helaas staken na 10 ronden. Jesse Haaksman zat toen eindelijk weer in het peloton. Ikzelf schatte in ronde 10 de snelle bocht voor de finish verkeerd in. Hierdoor schoof ik onderuit en kon ik mijn wedstrijd niet vervolgen. Philip is hierna ook afgestapt. Na een snelle check bij de huisartsenpost bleek gelukkig dat de schade mee viel. Tijdens mijn afwezigheid heeft Jesse Haaksman nog een tweede adem gevonden en is naar de kopgroep gereden waar Jesse Rengers ook al bij zat. 4 rondes voor het einde dacht Jesse Haaksman dat hij nog wel klein restje in de tank over had en is hij weggereden uit de kopgroep. Mede door het afstopwerk van Jesse Rengers kwam Haaksman solo aan bij de finish. Jesse Rengers sprintte daarna ook nog naar een verdienstelijke 2e plek. 1 en 2 dus voor Klein verzet. Ook bleek dat Jesse Haaksman de groene trui van Koen de Jong mocht overnemen. Helaas was Koen de Jong net 4e geworden en miste het podium. Toen was het nog aan Koen van Lochem om zijn criterium te rijden. Jesse Haaksman had al in het post race interview geroepen dat Koen deze race wel even zou winnen. Met deze druk op de schouders ging Koen de wedstrijd in. Weer reed hij naar een 4e plek bij de bonificatie seconden (@#%@#!) in de laatste 4 ronden brak het peloton in 2 stukken. Gelukkig kon Koen nog net de oversteek maken en eindigde zo in de eerste groep op de 7e plek en steeg zo naar de 6e plek in het algemeen klassement.

Jesse en Jesse op het podium. Foto door Arjan Schippers.

Na de wedstrijd werden snel alle spullen in de auto geladen en reden we richting het pittoreske Anna Paulowna. Het thuis thuis van de heer de Jong. Hier stond namelijk een BBQ op ons te wachten. De nodige radlertjes werden gedronken en heerlijk vlees werd geconsumeerd (credits naar de ouders van Koen de Jong). Na de overheerlijke BBQ was het tijd om naar huis te gaan. Waarna we na een rally tussen de 2 Koens om ongeveer half 12 terug waren op de UT.

Al met al was het een geslaagd weekend en zeker aan te raden aan wielrenners die een keer een driedaagse willen rijden. Volgend jaar weer!

Mag niet van mama, maar ik neem er toch een

Tekst door Daan Loohuis